Uzun bir hapis cezasıyla karşı karşıya kaldıktan sonra Niyah Smith'in bir zamanlar hayalini kurduğu hayat imkansız görünüyordu. Ama servetini tersine çevirme şansı beklediğinden daha erken geldi.
Sıcak bir Londra öğleden sonra, siyah bir Audi A3 bir çevre yolu boyunca yavaş yavaş seyir. İçeride dört genç adam vardı ve hepsi Birmingham'a gidip geri dönmüştü. Arka koltuğundan, Niyah Smith adında 20 yaşındaki bir dikiz aynasına baktı ve bir polis arabasının yaklaştığını fark etti.
Niyah'ın önünde oturan arkadaş da onu fark etmişti. "Herkes sadece rahatlayın," diye diğer yolcular söyledi. Tarih 19 Haziran 2012 idi.
Birkaç küçük sürüş suçu dışında, Niyah'ın başı kanunla hiç başı derde girmemişti. Londra'nın doğusundaki Homerton'da bir kule bloğunda büyümüştü. Okulda onu gururlandırdı, iyi notlar alsın. Müziği severdi ve yetenekli bir piyanistti. Şu anda üniversitedeydi, çalışmalarını finanse etmek için tenis koçu olarak çalışıyordu.
Polis arabası, kenara çekti ve ışıklarını yaktı. Niyah, önündeki tüm trafiğin de durduğunu fark etti. Sonra, Audi durma noktasına geldi, o çevreleyen daha fazla polis arabaları ve silahlı subaylar onlardan çıkan gördüm.
Silahlarını Audi'de eğittiler ve içerideki herkese ellerini kemirmelerini emrettiler.
Niyah'ın hatırlaydığı gibi, önündeki yolcu sanki kaçmak için kapıyı açmaya çalıştı. Ama memurlar diğer ön kapıyı açtılar ve onu yere sürüklemeden önce ona bir şok tabancası ateşlediler.
Bunu gördükten sonra, Niyah ona söyleneni yaptı. Elleri havada arabadan çıktı ve çabucak kelepçelendi. Çimenlerin eşiğinden, polisin arabayı aramasını izledi. Kısa bir süre sonra, yolcu koltuğunun altında, Niyah'ın oturduğu yerin hemen önünde, aradıkları şeyi buldular.
Niyah, londra'nın batısındaki genç suçlular kurumunun hm hapishanesi feltham'a ilk geldiğinde, zamanını tutuklu olarak geçireceği yerde, henüz tutuklanmasının şokunu işlememişti. Feltham'ın içinde, yönelim bozukluğu daha da keskinleşecekti. Bizans kuralları ve sistemleri, genişleyen koridorları ve inişleri ile sanki başka bir dünyaya girmiş gibi hissettim.
Resepsiyona yönlendirilmeden önce, bir hapishane memuru hapishane yönetmeliklerinin bir listesini gözden geçirmişti. Her şey Niyah için yeni - günlük dernek gibi kavramlar, ayrıcalıklar kazanç. En büyük kardeşi taşındığından beri sekiz yaşından beri aynı odayı paylaşmamıştı ama şimdi ona bir hücre arkadaşı olduğu söylenmişti. Niyah iyi geçinip anlaşamayacaklarını, diğer adamın knozlanıp kaçıp dönmeyeceğini merak etti. Orada olmayan bir cep telefonu için cebini kontrol edip durdu.
Bundan sağ kurtulup kurtulamayacağını merak etti.
Şimdi feltham'a nasıl geldiğini düşünmek için bolca zamanı olacak. Tek başına aileyi desteklemek için iki işte çalışan annesini ve bunun onun için istediği son şey olduğunu düşündü.
Sadece onun akademik ve müzikal yetenekleri değildi. Ayrıca tenis için hediyesini en iyi şekilde sunmasını da sağlamıştı. 13 yaşına kadar, boş zamanlarının çoğunu oyuna adadı - tekniğini honlamak, formda kalmak, İngiltere'deki turnuvalara seyahat etmek. Zirvedeyken, ülkedeki yaşına göre ilk 100'e girebildi. Bu onu sokaklardan ve beladan uzak tutmuştu.
Ve sonra bir gün, yasadışı bir futbol oyunu sırasında , hevesli genç tenis yıldızları nın böyle riskler almaları gerekmiyordu . Bu sadece tenis kariyeri umutlarını sona erdirmekle kalmadı, aynı şehri her gün koltuk değnekleriyle geçmesini de imkansız hale getirdi.
Okumayı hiç bırakmadı- kitaplarıyla birlikte kule bloğunda kalırdı ve bir öğretmen ziyarete gelirdi- ama kırık 18 ay içinde iyileştikçe, kendisi gibi genellikle akademik bir mizacı olan okul sınıf arkadaşlarıyla olan bağlantısını yavaş yavaş kaybetti. Homerton sokaklarında birlikte büyüdüğü arkadaşlarıyla daha fazla zaman geçiriyordu.
Niyah'ın ayrıcalıklı bir yetiştirilme tarzı olmasa da, bu çocuklar daha zor bir şekilde yetiştirilmeye sahipti. Bazı anne ve babasını kaybetmiş ve koruyucu aile de sona erdi, diğerleri tedavi olmamıştı ve çalışmaya teşvik olmamıştı disleksi vardı. "O zamanlar yaşamak için en iyi yer değildi" diyor. "İki günde bir biri bıçaklanıyor, biri vuruluyor."
Niyah, Homerton'daki arkadaşlarıyla kendilerini asla bir çete olarak görmediklerini söylüyor. Bir grup halinde takılırlar, bisiklete binerler, sokakta rap savaşları yaparlar. Ancak polis devriye arabalarına karşı bir çete gibi görünebilirlerdi. Ve zaman geçtikçe, hem koruma hem de arkadaş olmak için bir arada kaldılar.
Londra'nın kötü şöhretli posta kodu savaşları, başka bir bölgeden bir grup çocuğun seni fark etmesi ihtimaline karşı kendi başına dolaşmanın iyi bir fikir olmadığı anlamına geliyordu. Ve eğer bunu yaparlarsa ve sen dayak yersen, yazılı olmayan kod bu konuda polise gidemedin, kendini geri almak zorundaydın.
Kavgalar bire birden beşe karşı beşe çıktı ve kavgalar daha da büyüyecekti. Niyah'ın bazı arkadaşları beyzbol sopaları ve bıçakları taşımadan tutuklandı. Bazılarının da daha ciddi suç faaliyetlerine yakalandığını biliyordu.
Ama Niyah'ın kendisi çoğunlukla beladan uzak durmuştu. Yakındaki bir üniversitede müzik iş kursunda bir yer kazanmış.
Sonra bir gün arkadaşlarından biri bir grup birmingham'a gidip geri dönmesini önerdi. "Neden olmasın?" diye düşündü Niyah. O gün başka bir şeyi yoktu.
Niyah Feltham'daki hayata alışıyordu. Kurallar mantıklı gelmeye başlamıştı ve o beladan uzak duruyordu. Onun rahatlama için, onun hücre arkadaşı iyi bir adam olduğu ortaya çıkmıştı - o da ilk kez bir mahkum oldu, ve ikisi ikisi için yeni bir deneyim ne üzerinde bağlı. Niyah, zamanını en iyi şekilde yararlanmak için bir dizi kursa katıldı: resim ve dekorasyon, marangozluk, oto tamirciliği.
Bir müzik kursuna yer bulmak için umutsuzca çırpındığı başka bir kurs daha vardı. Burada, Feltham'da, inanılmaz bir şekilde, mahkumların nasıl çalışabileceklerini öğrenebilecekleri son teknoloji ürünü bir stüdyo vardı. Ama bütün yerler alındı. Her gece, o masa tenisi oynadı ya da EastEnders izlerken, Niyah ne kadar büyük almak olacağını düşündüm.
En azından mahkeme nin görünüşünden bir oyalamaydı. Niyah için iyi görünmüyor.
İlk tanıştıkları zaman avukatı elinde kocaman bir dosya paketiyle ortaya çıkmıştı. Ona karşı toplanan dava buydu.
Görünüşe göre arabadaki arkadaşlarından biri - önünde oturan - iki yıldır polis gözetimi altındaydı. Audi, Midlands'a kadar takip edilmiş ve geri dönmüştü.
Araba kenara çekildikten sonra, polis bir çift lateks eldiven ve yedi mermi mühimmat yüklü bir Baykal tabancasının etrafına sarılmış bir bandana bulmuştu. Suçlamada, ölümü tehlikeye atma amaçlı bir silah bulundurmak tümü ve en yük ceza 14 yıl olarak alınmıştı.
Niyah avukata silahtan haberi olmadığını söylemiş.
Avukat, o tarihte uygulandığı gibi, tartışmalı "ortak girişim" yasasının davasına yardımcı olmadığını açıkladı. Savcılar, niyah'ın ona bir anlam vermediğini söylediği silahla onu ilişkilendiren adli deliller olduğunu söyledi.
Niyah'ın avukatı ona olası bir çıkış yolu olduğunu söyledi. Bunu yapmak istiyor muydu? Ailesi onu avukatın tavsiyesine uydur. Ama Niyah çok huzursuzdu. "Gitmiyorum dedim, çünkü bunlar uzun zamandır tanıdığım insanlar."
Sonbahar 2012 devam ettikçe ve deneme daha da yaklaştıkça, ne yapacağını düşündü. Mahkemeye gittiyse, suçsuz olduğunu iddia etti ve kaybettiyse, avukat ona en az 10 yıl baktığını söyledi. Eğer suçunu kabul ettiyse, yedi ile dokuz arasında bakıyordu.
Hayatının en zor kararı olurdu.
Ve duruşmaya sadece altı hafta kala, Niyah nadir bir iyi haber aldı. Feltham'ın müzik kursuna kabul edilmişti
Başlamadan bir gece önce, Niyah zar zor uyudu. İlk defa duruşmayı ve hayatının sonraki on yılı için parmaklıklar ardında, ama ustalayabildiği tüm teknikleri, yaratabileceği sesleri düşünüyordu.
Kursun ilk sabahında, Niyah diğer mahkûmların stüdyoyu oturup rahatlamak için bir yer olarak gördüğünü fark etti, ama öğrenmek için oradaydı.
Öğretmen David Smart, hapishane hizmeti katılmadan önce Hackney kendi stüdyosunu çalıştıran deneyimli bir ses mühendisi oldu. Yüzlerce genç mahkûma ders verdi ama Niyah diğerleri gibi değildi.
"Onda farklı bir şey vardı," Smart hatırlıyor. "Yapılabilecekler onu büyüledi." Neden bu etkiyi kullanıyorsun? Bu etki nasıl çalışır? Meraklı doğası gerçekten göze çarpıyordu."
Kurs ikiye ayrıldı - ses mühendisliği ve şarkı yazma. Niyah nasıl kayıt, mix ve radyoda iyi bir parça ses yapmak öğrenmeye başladı. Stüdyoda kendi ritimlerini yapmayı denedi ve diğer mahkûmların üstlerine rap yaptığını kaydetti. Gitarlar ve ilk kez çalabildiği bir davul seti vardı. Gittiğinde yarattığı müziğin CD'sini alabilirdi. Profesyonel bir stüdyoda ustalanınabileceğinin kanıtı olabilir.
"Ben sadece her şeyi öğrenmek istedim," diyor. "Kendimi hapiste gibi hissetmiyordum.
O zaman Wood Green Crown Court'a gitme zamanı geldi.
Rıhtımda oturdu, Niyah'ın elleri yanıyormuş gibi hissetti. Tutuklandığından beri saçları uzadı. Annesi, kuzeni ve kız kardeşi de odadaydı ama Niyah onlara bakmamaya çalıştı.
Niyah suçunu itiraf etmeye karar vermişti. "Kendimi bu duruma soktuğumu kabul etmek zorundayım.", diyor. Arkadaşlarıyla arabaya binme sorumluluğunu üstlenmek zorunda olduğunu düşünüyordu. Ceza sert hissettirdi, ama o suçlu olduğunu kabul etti. "Onları kesmemek benim seçimimdi. Hala onların yanında olmak benim seçimimdi. Bu yüzden sonuçlarımı kabul etmek zorundayım."
Yargıcın, Niyah'ı önünde bu suçlardan dolayı gördüğünde ne kadar şaşkın olduğunu söylediğini hatırlıyor. Sonra ceza verildi: sekiz buçuk yıl.
Niyah için bir ömür gibi geldi. İyi halden, 4-4'te çıkabilir. Ama bu sonsuza kadar gibi geldi. Kız arkadaşının bunca zaman onu bekleyeceğini düşünmüyordu. Zamanını içeride nasıl geçirdiğini öğrenmesi gerekiyordu. Ama feltham'da hala bitmemiş bir işi vardı.
Niyah hücresine geri dönüyordu. Cezasını çektikten sonra birkaç gün içinde başka bir hapishaneye götürüleceğini söylemiş. Bu ona, diğer mahkûmların programladığı ritimleri rap yaparken yaptığı CD'yi bitirmesi için yeterli zamanı verir.
Ama geldiğinde, bir hapishane memuru ona planda bir değişiklik olduğunu söyledi. Ertesi gün Cambridgeshire'daki başka bir genç suçlular kurumuna nakledilecekti.
Niyah, Smart'a her şeyi bitirmesi için stüdyoda bir saat vermesi için yalvardı. "Onu elde etmek için her yolu bulmak için her yolu yapmaya hazırdım." Ama Smart'ın öğretmesi gereken bir dersi vardı.
Bir subay Niyah'ı resepsiyona götürdü. Son evrak lar tamamlandığında etrafa baktı: Smart'ı hala göremiyordu. Onu Feltham'dan sonsuza dek uzaklaştıracak minibüse götürülmek üzereyken hala bir iz yoktu.
Sonra birden öğretmen ortaya çıktı. "Bende var, burada" dedi.
Minibüs onu Littlehey'e götürerken, Niyah gülümsemeden duramadı. "Ben gidiyorum biliyorum, ben cümle yapıyor biliyorum - ama mutluydum, çünkü iyi bir şey ile bırakarak vardı," diyor.
Niyah geldiğinde, hücrenin etrafına baktı. Noel 2012'den hemen önceydi. Ailesi olmadan harcamanın ne kadar zor olacağını biliyordu.
Çünkü hayatı tehlikeye atmak amacıyla ateşli silah bulundurmaktan suçlu bulunmuş. Bu değerlendirmenin yanlış olduğunu kanıtlamaya kararlıydı. Yarattığı müzik ona bir ivme kazandırmıştı: hayatında hapiste geçirmekten daha fazlasını yapabileceğini biliyordu.
İngilizce, matematik, işletme, tesisat, yazılım gibi her kursa kaydoldu. Bir gün spor salonunda, bir tenis maçına personelden birine meydan okudu. Personel Niyah'ın ne kadar iyi olduğunu görünce ona düzenli bir spor salonu işi teklif etti.
Ocak 2014'te Niyah 21 yıl 10 aylıktı. Onu yetişkin hapishanesine götürmenin zamanı ydı. Suffolk'taki Highpoint'te altı ay geçirdi ve sonra yakındaki Warren Hill'e nakledildi. Aynı yılın Eylül ayında içeride iki yıl geçirmişti. Beladan uzak durmuştu, kavga etmemişti. Şimdi açık koşullar için uygun bir Kategori D mahkum u olacak.
HMP Hollesley Körfezi'ne vardığında, Niyah ne kadar kurumsallaştığını fark etti. Kapıların hiç kilitli olmadığı bir yerde olmaya alışık değildi. Her akşam 7'de hücre kapısının arkasından kapanmasına ve anahtarın çevrilmesine alışmaya başladı. 23:00 ile 07:00 arasında geri döndüğü sürece gelip gitme özgürlüğüne sahipti. "Açık cezaevi kafamı tok almak için bir süre aldı," diyor.
Diğer bazı mahkûmlar yeni özgürlüklerine pek uyum sağlayamamıştı. Bir telefon kaçakçılığı yaparak ya da yemek siparişederek kuralları çiğnerlerdi: "Bütün bu işlerden uzak durdum" diyor. Kaydettiği ilerlemeyi bir kenara atmak istemedi.
Ama aynı zamanda bunun hapishane nin dışında onu bekleyen şeyin bir öntemi olduğunu da biliyordu. O sürekli bir iş sunacak umuduyla bir Ağır Eşya Araç lisansı için okudu.
Karşılığını veren bir karardı. 2016'da serbest bırakıldıktan iki hafta sonra, bir catering şirketinde teslimat şoförü olarak işe girdi. Günlerini müzik işine girmeye adabilmek için gece vardiyası aldı.
Yaptığı ilk aramalardan biri, Feltham'daki eski müzik hocası David Smart'a yapılmış.
Smart telefonu açtığında, Niyah'tan haber almaktan çok memnundu. Smart Feltham'da çalışmayı bırakmıştı ve şimdi de eski mahkumlara akıl hocalığı yaptığı gibi dışarıda stüdyo çalışması yapıyordu. Niyah'a mühendis olarak düzenli seanslar teklif etti ve bunu alacrity ile kabul etti.
Ama Niyah'ın karıştırma masasının ötesinde hırsları vardı. O onun sürücü ve odak bir yapımcı olarak daha bir yönetici olarak ona daha iyi hizmet edebileceğini fark etti. Doğu Londra'nın müzik sahnesine daldı- kir, R&B, pop, caz.
Ne zaman vardiyalar arasında zaman olsa konserlere katılır, ya da YouTube ve Soundcloud'u trolleyip imzasız eylemler arardı. Eğer potansiyelleri olduğunu düşünseydi, onlara hizmet teklif etti.
Bu sıralarda temas halinde olduğu sanatçılardan biri de Stefflon Don olarak sahne alan Stephanie Victoria Allen adlı genç bir şarkıcı, söz yazarı ve rapçiydi. O ve Niyah birlikte uzun bir yol geri gitti - o Niyah en iyi arkadaşlarından birinin eski ortağı oldu, ve Niyah ve eski ortağı ona yardım, rezervasyon stüdyoları, fotoğraf çekimleri düzenlenmesi ve benzeri.
Hayatının ilk yıllarını hapiste geçirdi ve sonra Michael Balogun dünyanın en prestijli tiyatro okullarından birinde aktör olmak için okumaya karar verdi. İmkansız gibi görünen bu hırs, hayatını tersine çevirmek için ihtiyacı olan katalizör olabilir mi?
Tags:
Teknoloji
